Bijna vergeten: vandaag is het
Complimentendag. Ja, goed dat ik er nog bijtijds aan denk, dat is inderdaad
alert van me, daar hebt u gelijk in, en ook dat u dat echt iets voor mij vindt,
die alertheid, reuze aardig, dank u wel. U mag er trouwens ook zijn,
bovenstebeste lezer van me, trouwe fan, volgeling bijna, volger in elk geval,
want u leest mijn blog al jaren, en met blijdschap, zoals u me vaak laat weten,
blijdschap omdat ik mijn gevoelens en gedachten zo goed weet te formuleren,
subtiel en verfijnd, smaakvol en doorleefd, verpakt in weergaloze woorden die
getuigen van een brille en vakmanschap zoals die niet vaak meer worden aangetroffen
in de vaderlandse letteren – u stemt me bijna verlegen zoals u me tooit met
superlatieven. Op mijn beurt vind ik u een geweldige lezer, een lezer zoals
elke schrijver die zich zou wensen, een literaire liefhebber met oog voor kwaliteit
en een fijne neus voor stijl en uniciteit, een kenner die uit de zompige
middelmaat feilloos die éne pennevorst weet te filteren die de adel in
bloggersland aanvoert. Mijn complimenten en dank daarvoor, lieve lezer, met
daaraan geknoopt de innige wens dat u nog lang van mijn talent mag genieten en
u mag laven aan mijn bron. Zelf zou ik mijn stukjes niet gauw zo geniaal noemen
als u ze vindt – al voel ik me daar natuurlijk wel door gevleid, net als door
uw idee dat ze de PC Hooftprijs verdienen, waar ik niet eens aan zou durven
denken – maar dat ze wel ‘iets hebben’, zal ik niet tegenspreken. Op
Complimentendag mag je ook wel eens aardig zijn voor jezelf. Dus nogmaals: goed
zo, lezer, goed gezien allemaal, bravissimo.
(PS: mocht u willen reageren, dan
staat u dat natuurlijk vrij.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten