Allereerst valt het me
natuurlijk verschrikkelijk tegen dat mijn lezers mijn oproep om op de verliezer
te stemmen massaal hebben genegeerd. Was het nou te veel gevraagd om mij één
keer een plezier te doen? Ik die u zo vaak een plezier doet met een stukje.
Oké, u hebt de pijn wel verzacht
door het schokkende verlies van de PvdA enigszins te compenseren met winst voor
GroenLinks en de Partij voor de Dieren. Dat maakt de zachte krachten in de
Kamer even groot als de hardliners van de PVV – toch ook een zekere troost.
Wat ik ongelooflijk fijn vindt,
is dat u Jan Roos van VNL uit de Kamer hebt gehouden. Ik moet er niet aan
denken dat deze rabiate, zelfingenomen, stijlloze figuur zich
volksvertegenwoordiger zou mogen noemen. Daar hoef ik dus ook niet aan te
denken, waarvoor dank.
Dank ook dat u Jan Dijkgraaf
met zijn Geen Peil geen zetel hebt gegund. Niet alleen een onzinpartij (‘roept
u maar!’), maar ook een loze praatjesmaker. Ik heb hem van nabij meegemaakt bij
HP/De Tijd, waar hij een blauwe
maandag hoofdredacteur was en kans zag zowel de oplage als de reputatie van het
blad te decimeren. “Zo moeilijk is het allemaal niet,” hoor ik hem nog zeggen.
Nee, een Kamerzetel halen is moeilijker.
Sylvana Simons ga ik ook niet
missen in politiek Den Haag. Haar Artikel 1 is me te politiek correct en haar
permanente verontwaardiging te automatisch. Maar ik bewonder wel haar lef en
uithoudingsvermogen en misgun haar tegenstanders gegniffel dat deze strijdbare zwarte vrouw (3 x fout) het toch maar mooi niet heeft gered in de politiek.
Dat de verkiezingen alweer
voorbij zijn, heeft verder als voordeel dat het even niet hoeft te gaan
over de hardwerkende Nederlander. In het slotdebat, dinsdagavond, kwam hij tot
vervelens toe voorbij, aangehaald en geaaid door links en rechts. Wat is er
toch zo heldhaftig aan hard werken? Het is slecht voor je hart en je hoofd, je
relatie en je gezin. Verstandig met je werk omgaan is beter dan hard werken –
vraag maar aan het legioen mensen met een burnout. Het cliché suggereert ook
werken een keus is. Onder de niet-werkenden vallen miljoenen gepensioneerden,
chronisch zieken en werklozen. Zijn dat dan per definitie minder voorbeeldige
burgers?
Maar goed, hoef ik me niet meer
druk over te maken. Nu maar weer eens concentreren op de
Vriendelijkheidspartij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten