Geluksreceptje

Nou moet ik u toch wat moois vertellen. Ik heb namelijk een heel eenvoudig recept voor een paar dagelijkse geluksmomenten gevonden. Het receptje luidt: koop een goede wc-bril.

Twee opmerkingen vooraf. 1) Ik heb een broertje dood aan zelfverklaarde goeroes die heel eenvoudige recepten voor het geluk presenteren, maar mijn vondst moét ik toch echt even delen. 2) Mijn verontschuldigingen als ik u ernstig teleurstel door over zoiets triviaals als een toiletzitting te beginnen. Maar daar begin ik juist over omdat ik erachter ben gekomen dat die bril zo triviaal niet is.

Ik leg het met permissie even uit. Onze vorige wc-bril was van hout, althans geperste vezels met een houtprint. We hadden hem aangeschaft omdat hij vriendelijker oogde dan de gebruikelijke plastic exemplaren. In het gebruik echter bleek de hygiëne minder gediend door die houtprint: je zag niet goed of de zitting schoon was. Zodat we na verloop van tijd toch weer omkeken naar een betere bril. Het werd een solide exemplaar van wit kunststof, vloeiend belijnd en uitgerust met een systeem dat bril en deksel na gedane zaken automatisch zachtverend en geruisloos liet neerdalen op de pot.

Dat sluitmechaniek levert elke keer een minigenoegen op. Maar het echte genoegen schuilt in het zitcomfort. De bril vlijt zich zo natuurlijk onder de kont dat hij op maat lijkt gemaakt, met glooiende randen die de bezoekende billen zorgzaam koesteren. Hij zit gewoonweg heerlijk. Dat is niet alleen goed voor de kont, maar ook voor de kop. Vanochtend raakte ik tijdens een bezoekje van een paar minuten zelfs in een zó lichte, heldere stemming, dat ineens een oplossing voor het hondsmoeilijke zaterdagcryptogram in me opwelde.

Een goede wc-bril is dus goed voor het gemoed. Dat levert een beetje mindful gebruiker een handvol aangename ervaringen per dag op. Een paar geluksmomenten per dag. Elke dag weer. Zo eenvoudig kan het leven zijn.

In Eindhoven breekt volgende week (13 tot en met 17 maart) de Dutch Happiness Week uit. In dat verband zou ik mijn bril ter beschikking kunnen stellen, maar dat stuit op enkele praktische bezwaren, zodat ik de organisatoren dit stukje wel zal toesturen. 

Tussen de vorige alinea en deze komt mijn Ingrid binnenlopen. Ik vertel haar over mijn ode aan de nieuwe bril. Hij zit goed, beaamt ze, maar hij zit ook een beetje scheef. Ik laat het er maar bij zitten.