Je staat er niet zo gauw bij stil, maar er zijn allerlei
instanties die bloeien dankzij de economische crisis.
Zo las ik het bericht dat het recordaantal
faillissementen van vorig jaar gouden tijden met zich meebrengt voor veilinghuizen.
Het CBS meldde dat in 2012 bijna eenvijfde meer bedrijven en particulieren over
de kop zijn gegaan dan het jaar daarvoor. Bijgevolg krijgen veilingen meer
boedels onder de hamer.
Tussen de kopers op die veilingen zitten natuurlijk ook
commerciële partijen, die hun brood verdienen door de opgekochte boedelspullen
weer op de markt brengen. Met aanzienlijk meer gedwongen executies stijgt hun
omzet navenant.
In dezelfde sector doen ook curatoren goede zaken. Zij
moeten immers steeds meer faillissementen afwikkelen (tegen een
standaarduurtarief van ongeveer 200 euro). De incassobureaus, vaak voorbodes
van een bankroet, draaien eveneens overuren, want het eerste dat wankelt bij
minder inkomsten is de betalingsmoraal.
Oprotpremie
Waar bedrijven saneren, vallen doorgaans ontslagen. De
slachtoffers wenden zich nogal eens tot een advocaat of een vakbondsjurist om
een flinke ontslagvergoeding uit de wacht te slepen, zodat deze juristen ook
hun voordeel doen met de economische malaise. En de betrokken afvloeiers
kloppen vervolgens aan bij banken en financiële adviesbureaus om hun
oprotpremie zo profijtelijk mogelijk te stallen, zodat die ook werk en omzet
binnenhalen dankzij de crisis. Al staat daar tegenover dat banken weer geld
verliezen door failliete klanten en een dalende hypotheekomzet.
Het zal nauwelijks te traceren zijn, maar het is heel
aannemelijk dat ook in de zorgsector de crisis extra werk oplevert. Heel wat
mensen raken door financiële tegenslag en problemen op het werk overspannen of
depressief en doen dan een beroep op zorgverleners, variërend van de huisarts
en de psycholoog tot de fysiotherapeut en de specialist.
Veel minder
scheidingen
In moeilijke tijden maakt menigeen liever pas op de
plaats. Men verhuist niet naar een mooiere woning, maar knapt het oude huis
liever op. In de bouw mag het slecht gaan, maar klusbedrijven houden wel werk. Hetzelfde
geldt voor de auto: de verkopers klagen, maar de reparateurs hebben het druk. Zo
wordt er ook beduidend minder gescheiden, liet het Belgische notariaat onlangs
weten: in tien jaar tijd zagen zij het aantal echtbreuken halveren. Minder werk
voor de notaris, maar méér voor de relatietherapeuten die worden ingeschakeld
om huwelijken alsnog te redden.
In feite moeten we uitzien naar de eerste berichten over
veilinghuizen en curatoren in moeilijkheden: tekenen dat we uit het dal komen.
