Er staat
in deze stad een huis waar ik een vreemde band mee heb. Ik kwam er voor het
eerst, toen ik voor een verre voorouder van maandblad HP/De Tijd fotograaf Paul de Nooijer bezocht. Hij gebruikte heel
het honderd jaar oude huis als decor voor vervreemdende beelden van hemzelf,
zijn vrouw, hun zoontje en een enkele passant, doorgaans niet of half gekleed
en in surrealistische settings. Ook als hij reclamefoto’s maakte, zette hij het
huis wel eens in, bijvoorbeeld voor een kalender van de beroemde weverij De
Ploeg. De gevel en het interieur figureerden dan ook volop in het portret van
De Nooijer in weekblad De Tijd.
Vele jaren later zocht ik na het einde van
een relatie nieuwe woonruimte en vond die bij een bekende, die me tijdelijk de
tot pied-à-terre verbouwde, weidse zolderetage van haar woning aanbood. Ik
woonde er zeven maanden, gevuld met genoeg lief en leed voor zeven jaar, zodat
het huis me dierbaar werd.
Twee adressen en een decennium verder sprak
ik Paul de Nooijer nog eens. Toen ik zei dat ik de Ploegkalender met zijn huis erop
graag aan de muur had gehad, gaf hij me een print van de desbetreffende foto
cadeau, en die hangt nu aan de muur. Nog eens bedankt, Paul.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten