donderdag 17 mei 2012

Dag Zonder Vaart


Nou weer Hemelvaart. Nog maar vijf weken geleden een vrije maandag wegens Pasen, eind mei weer eentje dankzij Pinksteren. En elke keer vraag ik me af hoeveel mensen nog een religieuze betekenis hechten aan die kerkfeesten, of zelfs maar een flauwe notie hebben wat die dagen behelzen. Het kan nog uitbundiger, zoals in Duitsland, waar ze ook nog een Driekoningendag en een Boete- en Biddag vieren, maar wat mij betreft zou onze christelijke traditie wel voldoende bediend zijn door slechts Eerste Kerstdag tot nationale vrije dag te verklaren.
   Niet dat we Hemelvaartsdag e.d. dan maar aan de werkgevers terug moeten geven. Zo’n vrije dag nu en dan is namelijk een behoorlijk goed idee. Voeg er een snipperdag aan toe en je hebt een kingsize weekend, en dat is niet alleen een prettige adempauze voor werkenden, maar ook een opsteker voor onder andere de reis- en vermaaksbranche.
   Maar we zouden de inhoud, en dus ook de naam, van zo’n nationale vrije dag moeten aanpassen, c.q. profaniseren. Laten we beginnen met Hemelvaartsdag. Waarom maken we daar geen Dag Zonder Vaart van? Een dag om te memoreren dat het leven te veel haast heeft en dat het heilzaam is nu en dan een tandje terug te schakelen. Jaarlijks krijgen honderdduizenden mensen hartaanvallen, zenuwinzinkingen en burn-outs van het maatschappelijke tempo. Een vaart die mensen met beperkingen al helemaal niet kunnen bijbenen en die hun daarmee nodeloos tot buitenstaander maakt.
   Daarom een Dag Zonder Vaart, of Zondervaartdag. Om het idee kracht bij te zetten moeten er passende festiviteiten komen. Fietsen op de A2, bijvoorbeeld. We geven die snelweg van zonsopgang tot zonsondergang aan het langzame verkeer. Een stoet fietsen, driewielers, scootmobiels, autopeds en trapauto’s van 207,8 kilometer: dat haalt vast een aantal internationale nieuwsprogramma’s.
   Restaurants serveren die Dag alleen slow food. De gemeente Venlo, met als wapenspreuk Festina Lente ofwel Haast je langzaam, wordt voor één dag hoofdstad van Nederland. Matthijs van Nieuwkerk wordt uitgedaagd DWDD voor één keer in heel kalm spreektempo te presenteren. Radiozenders zenden alleen rustige muziek uit. Op het Lange Voorhout wordt gestreden om het record lijntrekken, op bekende pleinen staan psychiaters klaar om mensen desgewenst te kalmeren en in een aantal stadsparken wordt hasjcake uitgedeeld.
   Kortom: laten we haast maken met het invoeren van zo’n dag.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten