Ook al is het zondag, er wordt hier in huis weer heel wat
afgevloekt. Juist omdat het zondag is, eigenlijk. Want wie haalt het nou in
zijn hersenloze kop om uitgerekend op zondag-rustdag dubbelenthousiast met
boorhamers en beitels te keer te gaan? De trouwe volgers van mijn feuilleton
Huisje Godverdegodver kennen het antwoord: Buurman Decibel.
Terwijl de laatste tonen van een ijle pianosonate wegebden
uit onze luidsprekers, klonken er luide stemmen uit het belendende pand. Kennelijk
arriveerde daar bezoek. Weliswaar rumoerig bezoek, maar alla, dan zou er
vandaag wel niet verbouwd worden, zoals gisteren, en voorgisteren en
voorvoorgisteren, nu al tien weken lang. Maar daar had ik op het verkeerde
paard gewed, want het bezoek kwam een handje mee-decibellen. De hele tegelvloer
moest eruit, hadden we van een geïnformeerde straatgenoot gehoord, en daar
kregen de Decibelletjes vandaag kennelijk hulp bij. Zodat we na Chopin vergast
werden op een extra portie kuren van de buren.
Hoewel – kuren? Kuren zijn doorgaans tijdelijk, maar de
pokkenherrie hiernaast duurt maar voort. Als er eens een halve dag rust is,
gloort bij ons hoop. Maar dan is Decibel waarschijnlijk verse boren en beitels
kopen, want de volgende ochtend wordt het gedril en gehamer gewoon hervat, er
komt maar geen einde aan, het karwei komt nooit af. Terwijl ik dit opschrijf,
gaat me ineens een licht op. Eureka! Dat is het! Buurman kan niet klaarkomen!
Ik zit hem maar te vervloeken en intussen zucht de arme man onder zijn
onvermogen en timmert hij uit pure ellende elke dag een nieuw bord voor zijn
kop.
Zal ik eens bij hem aanbellen voor een goed gesprek? Dat hij
eens een luisterend oor krijgt voor zijn Probleem? Dat ik heus begrijp hoe er
achter al die decibellen van hem een stil verdriet schuilt en achter de Watts
van zijn boorhamer een schrijnend onvermogen? Van mij hoeft hij zich niet uit
te sloven met mokers en beitels om de schijn van viriliteit op te houden, voor
mij telt elk mens mee, ook al kan hij bepaalde dingen niet, of niet meer. Maakt
mij niet uit of mijn buurman een doetje is. Als ik maar geen last van hem heb.
Maar ik vrees dat ik hem niet overtuig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten