zaterdag 14 mei 2016

Dag fiets

Sinds eergisteren ben ik een van de weinige Nederlanders zonder fiets, een rariteit in een land dat meer rijwielen dan inwoners telt. Ik heb hem verkocht aan een heer uit de ommelanden van Oldenzaal, die wel twee uur rijden over had voor een z.g.a.n. Flyer T8, de limousine onder de elektrische fietsen. Anderhalf jaar geleden schreef ik nog een blij stukje over de aanschaf van mijn top-bike, en nu al begin ik aan een requiem. Het fietsen lukt niet meer, vandaar.

Toen ik de Flyer aanschafte, was ik aan het herstellen van een heleboel medische mikmak, die me nog op de Intensive Care en in het revalidatiecentrum had gebracht. Ik ging ervanuit dat ik met vlijtig oefenen wel verder zou opknappen. Maar de vooruitgang vertraagde eerst en stagneerde vervolgens. Met mijn lastige longen zat ik snel aan het plafond. Vervolgens kreeg ik voor mijn sluimerende prostaatkanker ook nog eens medicijnen voorgeschreven met als bijwerking spierverlies, waardoor mijn conditie verder inzakte. Het gevolg merkte ik vorige week, toen ik weer eens een eindje probeerde te fietsen. Het werd een heel kort eindje. Het laatste.

Ik zette de Flyer op Marktplaats en vroeg me af hoe ik me zou voelen als ik er een ander mee weg zou zien fietsen. Toen dat een paar dagen later daadwerkelijk gebeurde, was ik toch minder mismoedig dan ik dacht. Misschien raak ik wel gewend aan verlies en afscheid nemen. Zo gaat het al jaren. Met de longinhoud slinken de mogelijkheden, krimpt de horizon, dunt de agenda uit. Alles wordt minder. Behalve de beperkingen, die nemen toe. Van een gewone fiets naar een elektrische. Van een gewone elektrische naar een heel goede elektrische. En van een heel goede elektrische fiets naar geen fiets.


Het is ook niet alleen maar verlies, het is ook verandering. Ik ga nu maar op zoek naar een heel goede scootmobiel. Ik heb al een meeneemscootje voor de korte afstand, maar nu wil ik er een waarmee ik weer echt kan toeren. Ik droom al over dorpspleinen en kasteeltuinen en bosvennen en verre parken waar ik in mijn fauteuil op wielen wuivend langs kom suizen: oef, ik zoef. Ik houd u op de hoogte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten