Sinds eergisteren ben ik een van de weinige Nederlanders
zonder fiets, een rariteit in een land dat meer rijwielen dan inwoners telt. Ik
heb hem verkocht aan een heer uit de ommelanden van Oldenzaal, die wel twee uur
rijden over had voor een z.g.a.n. Flyer T8, de limousine onder de elektrische
fietsen. Anderhalf jaar geleden schreef ik nog een blij stukje over de aanschaf
van mijn top-bike, en nu al begin ik aan een requiem. Het fietsen lukt niet
meer, vandaar.
Toen ik de Flyer aanschafte, was ik aan het herstellen van
een heleboel medische mikmak, die me nog op de Intensive Care en in het
revalidatiecentrum had gebracht. Ik ging ervanuit dat ik met vlijtig oefenen
wel verder zou opknappen. Maar de vooruitgang vertraagde eerst en stagneerde
vervolgens. Met mijn lastige longen zat ik snel aan het plafond. Vervolgens kreeg
ik voor mijn sluimerende prostaatkanker ook nog eens medicijnen voorgeschreven
met als bijwerking spierverlies, waardoor mijn conditie verder inzakte. Het
gevolg merkte ik vorige week, toen ik weer eens een eindje probeerde te
fietsen. Het werd een heel kort eindje. Het laatste.
Ik zette de Flyer op Marktplaats en vroeg me af hoe ik me
zou voelen als ik er een ander mee weg zou zien fietsen. Toen dat een paar
dagen later daadwerkelijk gebeurde, was ik toch minder mismoedig dan ik dacht.
Misschien raak ik wel gewend aan verlies en afscheid nemen. Zo gaat het al
jaren. Met de longinhoud slinken de mogelijkheden, krimpt de horizon, dunt de
agenda uit. Alles wordt minder. Behalve de beperkingen, die nemen toe. Van een
gewone fiets naar een elektrische. Van een gewone elektrische naar een heel
goede elektrische. En van een heel goede elektrische fiets naar geen fiets.
Het is ook niet alleen maar verlies, het is ook verandering.
Ik ga nu maar op zoek naar een heel goede scootmobiel. Ik heb al een
meeneemscootje voor de korte afstand, maar nu wil ik er een waarmee ik weer echt
kan toeren. Ik droom al over dorpspleinen en kasteeltuinen en bosvennen en
verre parken waar ik in mijn fauteuil op wielen wuivend langs kom suizen: oef,
ik zoef. Ik houd u op de hoogte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten