Voordat u het vergeet: vandaag
is het Wereldkankerdag. Morgen viert de wereld Nutelladag. Op 10 februari is
het Warmetruiendag. En de 17de is uitgeroepen tot Doe Vriendelijk Dag.
Het is een beetje raar rijtje,
maar dat krijg je van zo’n onderwerp als ‘De dag van’. Ik word er altijd een
beetje lacherig van. Molendag, Kokosnootdag, Naakttuinierendag,
Linkshandigendag , de Dag van de Garnaal: ze zijn allemaal niet aan mij besteed.
Maar ja, Wereldkankerdag ligt anders. Want ik mag dan molenloos,
rechtshandig en geen garnaal zijn, kanker heb ik wel. Prostaatkanker. Sluimerend
weliswaar, maar toch.
Van de week trof ik mezelf nog
aan tussen een dozijn lotgenoten die maandelijks in een Eindhovens Inloophuis samenkomen
om naar elkaars ervaringen te luisteren. Je zou denken dat dit deprimerende
sessies zijn, maar het tegendeel is het geval: ze leren dat kanker niet per se
kansloos maakt. Je hoort over allerlei operaties en behandelingen, over de
nieuwste medicijnen en over manieren om te leven met beperkingen. Verhalen die
hoop, perspectief en inspiratie bieden.
Wereldkankerdag? Voor mij is
het elke dag kankerdag. Genuanceerder: van die kanker zelf merk ik weinig, maar
des te meer van de manier waarop hij is afgeremd: een operatie met bijschade en
medicijnen met bijwerkingen. Dat heeft het dagelijkse leven bezwaard met een
boel gehannes en sores. De belangrijkste kopzorg betreft natuurlijk het risico
dat de tumor zich alsnog fataal gaat roeren, maar het denken daaraan loopt in
zichzelf vast. Ik bepeins liever hoe ik goede zin houd. Niet simpel, wel
lonend.
Elke dag kankerdag, maar niet
alleen dat. Het is ook regelmatig lanterfantdag, cryptogramdag, stukjesdag, koosdag,
gebakkenaardappeltjesdag, speeldag, helleborusdag, zonneschijndag, rodewijntjesdag,
mijmerdag, lachdag. Nog even en de eerste lentedag dient zich aan, en dan
helemooielentedag, tevens rokjesdag. Dus doei, ik heb nog een heleboel te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten