zondag 6 maart 2016

Fleur voor het humeur

De hemel vol blauw, de wind bijna stil, de zon bleek maar dapper: fleur voor het humeur. Ik toer op mijn gemak zomaar wat door de dreven en heb het naar mijn zin.

Op een gevel van het Parktheater kondigt een spandoek een groot festijn aan. Van 21 tot en met 25 maart gaan we Geluk voor Eindhoven beleven, dan staat de stad bol van zaligheid. Ai, ik ben te vroeg. Héb ik eens goede zin, blijk ik nog niet aan de beurt.

De slimfoon meldt wat er staat te gebeuren. Professoren, cabaretiers, musici en beeldend kunstenaars zullen straks ‘de Eindhovenaren aansteken met de gelukskoorts’. We gaan het theater, het museum en de natuur in, voor de kinderen is er klein geluk en ondernemers gaan in alle vroegte happy ontbijten. Bovendien worden er nieuwe Eindhovense geluksplekken geproclameerd.

O ja, dat gebeurde vorig jaar bij de eerste editie van Geluk voor Eindhoven ook al. Studenten onder leiding van een geluksprofessor wezen toen elf locaties aan, die goed leken voor het welbevinden. Met één van die keuzes was ik het meer dan eens: Strijp S, de oude industriewijk die zich herontwikkelt tot een nieuwe stadswijk met aantrekkelijke lofts, culturele hotspots en onalledaagse horeca.

Welke zullen de nieuwe geluksplekken zijn? Ik nomineer alvast de maandelijkse Feelgood Market op Strijp S: een markt voor ambachtelijke, groene, sociale, ethische, verantwoorde, doordachte, exotische waren, alsook een verzamelplaats van mensen met goede bedoelingen, zo’n beetje een openbare bijeenkomst van GroenLinks.

Mijn tweede nominatie geldt het caféterras aan de vijver van het Van Abbemuseum. Horeca aan het water is vrijwel altijd aangenaam; hier zorgen de strakke lijnen van het Van Abbe en de wirwar van kroegenstraat Stratumseind ook nog eens voor een boeiende ambiance.


En dan nog een applausje voor de Dommelplantsoenen die naar Anne Frank en de Gebroeders Hornemann zijn vernoemd. Hier zou elke student parkarchitectuur inspiratie moeten opdoen, want beter kan het bijna niet. Vooral het gebogen rijtje treurwilgen langs de Dommel levert een beeld op dat me keer op keer verrukt. Treurwilgen? Gelukswilgen zijn het. Ik kom er net van terug, en het klopte weer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten