 |
| Foto: Flickr |
De Volkskrant had
vanochtend een origineel ingezonden briefje. Lezer Willem Stortelder reageerde
op het recente ongeval met een hijskraan in Alphen aan den Rijn, dat al dan
niet op een menselijke misser berustte. ‘God schiep de fout en zag dat het goed
was,’aldus deze lezer. ‘De fout elimineren zou onherroepelijk de dood betekenen
van welke ontwikkeling dan ook.’
Zo had ik het nog niet bekeken. Gewoonlijk staat de fout in
een kwaad daglicht. Er hangt een sfeer van absolutisme omheen. Als iets of
iemand ‘fout’ wordt genoemd, valt daar niet op af te dingen. Men kan niet een
beetje fout zijn geweest in de oorlog. Evenmin bestaan lichtelijk foute kapsels
of tamelijk foute vrouwbeelden. Fouten gelden kennelijk als zo verwerpelijk,
dat ze niet te vergoelijken zijn. ‘De minister erkende een fout te hebben
gemaakt en trad af.’
Maar in wezen zijn fouten relatief. De opgeschoren
neonazicoup die al enige tijd als hip geldt, heette nog niet zo lang geleden fouter
dan fout. Zo was het ouderwetse zware brilmontuur lang taboe in trendy kringen,
totdat de nerds van Sillicon Valley de nieuwe rolmodellen werden en de boekhouderbril
weer en vogue raakte. Ook waarden worden regelmatig gewogen en te licht
bevonden voor het vigerend tijdsgewricht. Progressief Nederland had een hele
poos het patent op politieke correctheid, tot het tij keerde en diezelfde keurigheid
als achterhaalde onnozelheid werd ontmaskerd. Ofwel: wat gisteren verkeerd was,
kan vandaag juist heten (en vice versa), zodat enige terughoudendheid geboden is
bij het verketteren van de fout c.q. de fouterik.
Bovendien zijn fouten helemaal niet zo verschrikkelijk. Ze
leren ons hoe het niet moet en brengen ons daardoor verder. In die zin kan een
misstap uiteindelijk resulteren in een stap vooruit. ‘De fout is een van ’s
werelds eerste innovatie-instrumenten, ’om briefschrijver Stortelder nog eens
te citeren.
Ik raak nieuwsgierig naar hem en sla aan het googelen. Hij
heeft een site, onder meer gelardeerd met een wereldberoemde fout, de scheve
toren van Pisa.en daar bezingt hij het errorisme.
Fouten maken, schrijft Stortelder, is geen teken van mislukken, ‘het is juist
verbonden met hoge menselijke waarden als empathie, moed, creativiteit,
verbeeldingskracht en overtuiging.'
Ik krijg prompt zin in een goed faut stukje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten