Welke gemeente zal de eerste Koning Willem-Alexanderlaan
of –straat krijgen? De vraag sloop ineens mijn hoofd binnen en nam de boel daar
tijdelijk over.
Het antwoord: dat is de gemeente Zuidplas nabij
Rotterdam. Die heeft zelfs al zo’n laan, want op 30 april jongstleden om half
negen in de ochtend is in Zuidplas de eerste Koning Willem-Alexanderlaan van
Nederland geopend, de ontsluitingsweg van een nieuw te ontwikkelen woonwijk.
Er zijn kwesties van groter belang, toegegeven, maar daar
denken straatnaamcommissies heel anders over. Niet alleen in Zuidplas is vergaderd
over de vraag welke weg op plek de naam van de koning mag dragen. Zo weet de
site Overstraatnamen.nl te melden dat de gemeenteraad van Hellevoetsluis
unaniem heeft besloten de kade van de industriehaven om te dopen in Koning
Willem-Alexanderkade.
Alkmaar schijnt ook al een kade in gedachte te hebben
voor de koning. In Utrecht pleit het CDA voor een koninklijk plein in Leidsche
Rijn. In Eindhoven gaan stemmen op om van een jonge, ambitieuze winkelstraat
een koninklijke passage te maken. Al is het volgens de straatnamensite ‘weinig
gepast’ om zomaar een straat met de naam van Zijne Majesteit te tooien – kies
dan liever een laan, park, plantsoen of kade, luidt het advies.
In tal van steden en dorpen bestaat wel een Prins
Willem-Alexanderstraat ( -laan, -hof, -plein). Om rompslomp te voorkomen zullen
die straten etc. waarschijnlijk niet worden herbenoemd, aldus de
straatnamensite. Daarom zal de koning, net als zijn echtgenote, vooral nieuwe geografische
plekken naar zich vernoemd krijgen.
Dat is dan toch ook wel weer een beetje treurig. Ik zie
al die koninklijke pleinen en lanen van straks al voor me. Een tochtig plein in
een Vinexwijk met een failliete bibliotheek en een roestsculptuur. Een rondweg
met dunne boompjes en honderd verkeersdrempels door een uitbreidingsplan. Een
modern park waar lang over is nagedacht – te lang. Of een bouwput. Of iets
wezenloos als de huidige Maximastraat in Nieuw-Beijerland.
Maar ja, het overkomt niet alleen staatshoofden en hun
eega’s. Eerder beschreef ik op deze plek het naatjepetpaadje waar de fameuze
literator Louis Couperus het postuum mee moet doen. Maar goed dat de naamgever
van dit steegje bij de oplevering ervan allang was overleden.
