Een krantenberichtje van een paar dagen geleden. ‘Van de
55-plussers met een werkloosheidsuitkering is ruim de helft binnen een jaar nog
niet aan het werk. Dat blijkt uit het Kennisverslag van uitkeringsorgaan UWV.
Bijna 30 procent raakt binnen het jaar wel weer aan de slag. Anderen verdwijnen
uit het bestand doordat ze bijvoorbeeld overlijden of doordat hun uitkering
afloopt.’
In feite lezen we hier de voorspelling dat de bijstand
het de komende jaren erg druk gaat krijgen doordat er veel meer ouderen aan het
loket zullen verschijnen.
Zoals bekend is het kabinet Rutte 2 van plan
ontslagprocedures te vergemakkelijken en de rechten van werklozen te
versoberen. We vliegen straks dus vlotter de laan uit en krijgen vervolgens
korter een uitkering: nog maar maximaal één jaar. Dat ouderen na ontslag lastig
aan nieuw werk komen, onderstrepen de UWV-cijfers. Ruim de helft is na een jaar
nog steeds baanloos. Gedurende of aan het eind van dat jaar verliezen ze het
recht op een WW-uitkering en mogen ze bij de bijstand aankloppen. Tenminste,
als ze geen vermogen en/of eigen huis hebben, want anders moeten ze die reserve
eerst aanspreken.
De coalitiepartijen VVD en PvdA verkopen deze
veranderingen als verlichte moderniseringen. Alsof de verzorgingsstaat een
vermolmd fenomeen uit de hoogtijdagen van de sociaaldemocratie is, waar het nodig
houtrot uit gesneden moet worden. De realiteit is genuanceerder. Mensen raken
na een langdurige loopbaan hun job kwijt, vallen met hun uitkering flink terug in
inkomen, raken ondanks honderd sollicitaties vaak niet meer aan het werk en
zakken dan snel terug naar een inkomensniveau waarop de Voedselbank en de
Kringloopwinkel in zicht komen. Geen ‘houtrot’ maar een heleboel individuele
drama’s.
Mogelijk dat het ontslagrecht te star is en de
werkloosheidsuitkeringen te royaal zijn. Maar aanpassingen die een nieuw,
omvangrijk probleem oproepen, vormen ook geen adequate oplossing. Kom dan met
maatwerk. Of creëer Lodewijk-Asscherbanen en Jetta-Klijnsmaprojecten waar de
deskundigheid en ervaring van ouderen juist gewenst zijn en voorkom daarmee dat
de samenleving zich van een heleboel expertise beroofd ziet doordat ouderen in
de marge raken. Anders wordt er hier gezwabberd en daar de kraan opengedraaid.
Minister Asscher van Sociale Zaken zei bij zijn aantreden
dat het kabinet het optimisme wil terugbrengen in Nederland en dat hij zelf
iedere dag gaat vechten voor verbeteringen in het leven van mensen. Daar kan
het scheppen van een nieuwe groep armen niet bijhoren.
