 |
| Foto Flickr (Javier Estraviz) |
Waar we het ook eens over
moeten hebben is het stille verscheiden van de heer. Ik bedoel niet de Heer, al
gaat het Hem ook niet voor de wind, maar de menselijke variant, de
welgemanierde, goed geklede, beschaafde man, internationaal bekend als
gentleman.
Het viel me gisteren weer eens
op in de schouwburg. De meeste vrouwen in het publiek hadden nog wel hun best
gedaan op hun kledij, maar negen van de tien mannen staken in uitverkooptrui en
afzakspijkerbroek. Veel mannen lijken het gevoel te hebben dat ze zich
aanstellen als ze een mooi jasje of dasje dragen en trekken nog liever een juten
zak dan een pak aan.
Het is een uitvloeisel van de
informalisering van de samenleving, die heel wat normen en waarden snel heeft
doen verouderen. Ook de omgangsvormen zijn in de loop van de tijd veel
informeler geworden. Het heeft het sociale leven losser, soepeler,
gemakkelijker gemaakt. Maar met het verdampen van oude principes en etiquettes
zijn ook wel kwaliteiten teloor gegaan.
Zo is de heer aan het
verdwijnen. Oh, hij is er nog wel, de man die zich met aandacht kleedt, zorgvuldig
spreekt, met charmes strooit en de juiste manieren kent, denk aan Adriaan van
Dis, maar hij is een exoot aan het worden, een amusante zonderling, een nar met
een vlinderdasje en een handkus.
De enveloppen op mijn deurmat spreken me nooit meer aan met ‘weledele
heer’, zelfs zelden nog met ‘dhr.’, maar beperken zich meestal tot mijn naam,
wat ik toch wat kaal vind. De heer in het verkeer heeft plaatsgemaakt voor de bellende
bumperklever en de toeterende aso. Ja, het gaat nog wel eens smalend over ‘hoge
heren die hun zakken vullen’, maar dan draait het duidelijk niet om verfijning en
beschaving. En ja, de oudeheer, die leeft ook nog, echter meer als vader dan
als gentleman-op-leeftijd. Verder wordt de term ‘Heren’ bijna alleen nog gebruikt
in de sport, als aanduiding van een mannenteam met niet per se goede manieren, en
bij de toiletten. Waar ook wel eens een jongeheer wordt gesignaleerd.
Ik hef mijn glas op de laatste
heren: de flaneur met zijn wandelstok, de éminence grise, de man met stijl, van
klasse zonder opsmuk, de man die eenvoud aan allure paart, de man van de
wereld, die niets hoeft hoog te houden omdat hij zelf niveau heeft. Santé,
messieurs.
chapeau
BeantwoordenVerwijderen