
Gebruiksvoorwerpen zijn per definitie alledaags, maar dat
hoeft ze niet te beletten bijzonder te zijn. Ik vind het een boeiend wereldje.
Koffiekop, mes, tafel, glas, bril, pen, paperclip, horloge, stoel,
plakbandhouder, kapstok, allemaal zijn ze een keer bedacht en steeds komt er
iemand die denkt dat het mooier kan, of praktischer, of allebei. Er zijn helaas
ontzettend veel voorwerpen waar maar heel kort over is nagedacht en die er
navenant uitzien: onaanzienlijk, onverschillig of ronduit lelijk. Dat is niet
alleen jammer, maar ook onnodig, want als je toch aan het ontwerpen bent, kun
je het maar beter meteen goed doen. De wereld wordt toch aangenamer naarmate er
meer spullen de ogen strelen en de zinnen prikkelen.
Zoals ons klokje. Ik kijk er met plezier na. De wijzerplaat
laat zich helder aflezen ook al zijn de cijfers van de uren weggelaten –
misschien juist doordat de tijdsweergave
zo minimaal is. Het koele metaal van de plaat contrasteert mooi met het warme
kurk eromheen. De ronde vorm stulpt aan de linkerzijde uit in een verrassende
hoek, die het geheel stabiliteit geeft en zorgt voor een ongewone vorm die toch
heel natuurlijk aandoet. En dat allemaal voor een aangename prijs.
Het is de zoveelste variant op het oude Bauhausmotto ‘less
is more’, de kunst om met weinig middelen veel op te roepen, en ook de
zoveelste geslaagde variant, wat wel iets zegt over de kracht van dat motto.
Minder is meer... Toch eens nadenken hoe dat is toe te passen op minne dagen
die naar meer doen verlangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten