woensdag 16 december 2015

VN verandert, net als de lezer

Vrij Nederland wordt een maandblad. Het is onwezenlijk nieuws. VN vergezelde me al toen ik mijn eerste stukjes in het schoolblad schreef. Het was de journalistieke standaard tijdens mijn studie. Het was de belangrijkste concurrent toen ik later zelf bij een opinieblad ging werken. Een instituut dat zich maar lastig laat omdenken van weekblad tot maandblad. Zelfs voor een redacteur die zijn eigen opinieweekblad HP/De Tijd maandblad zag worden.

Boosdoener is net als bij HP/De Tijd de gekrompen lezersmarkt. Die is vooral gekrompen doordat de concurrerende dagbladen beter werden en de aanvullende werking van opiniebladen aan urgentie verloor. Ooit moest je bij VN of HP zijn voor het fijn geschreven verhaal, de onthullingen en de diepgravende interviews, maar gaandeweg lieten die zich meer en meer ook in de betere dagbladen vinden. Zo werd de opiniepers een luxesegment, en luxe sneuvelt het makkelijkst als er keuzes moeten worden gemaakt.

En die keuzes zijn onvermijdelijk in een nog steeds uitdijend aanbod van nieuwe en oude media. Het aantal uren dat we voor de televisie doorbrengen, groeit nog steeds; ook zitten we langer en langer achter een computer, tablet of smartphone. Als we niet naar het tv-scherm kijken, kijken we wel op het schermpje van de tablet of smartphone. Dan doel ik niet alleen op de zee van verstrooiing en de onuitputtelijke encyclopedie die internet biedt, maar ook op een nieuwe vorm van nieuws. Naast de reguliere journalistiek is in maar een paar jaar tijd een reusachtige privénieuwssector ontstaan, losjes en dynamisch georganiseerd in sociale netwerken, waar de hele dag door berichten, meningen en beelden van vrienden en bekenden worden uitgewisseld: een mix van informatie over ons-soort-mensen die onweerstaanbaar blijkt. Je vraagt je af hoe mensen nog tijd vinden voor de aloude krant, laat staan voor een opinieblad.

Het onwezenlijke van het nieuws over VN schuilt eigenlijk in onszelf. In de slag om de aandacht gunnen we liever extra tijd aan het concrete en nabije dan aan het abstracte en verre: liever aan de nieuwtjes van onze Facebookvrienden dan aan nog meer analyses en beschouwingen. De wereld is zo ingewikkeld dat we niet verlegen zitten om extra uitleggers, maar ons liever oriënteren op de overzichtelijke wereld om ons heen. In die zin wordt elke week VN wel wat veel van het goede. Eens per maand is een beter idee. Hoop ik voor de collega’s van VN én voor lezend Nederland.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten