Wilders, Samson en de zieke geesten

Foto: ANP

Je kunt van Geert Wilders zeggen wat je wilt. En dat is maar goed ook. Je kunt van Geert Wilders bijvoorbeeld zeggen dat hij een zieke geest heeft en knettergek is, maar er is niemand die dat zegt. Er is wel iemand die ánderen om de haverklap ziek en knettergek noemt en dat is Geert Wilders.

Na onder anderen oud-minister Vogelaar en premier Rutte kwam gisteren PvdA-leider Samson de eer toe, tijdens een Kamerdebat door Wilders gediagnosticeerd te worden op een zieke geest. Het is eh… een beetje gek dat een politicus zonder enige psychiatrische scholing een collega op geestelijke aandoeningen meent te kunnen betrappen. Maar behalve curieus is het ook verwerpelijk.

Vooral reactionaire regimes hebben er een handje van, opponenten te bestrijden door hun geestelijke vermogens in twijfel te trekken. In het voormalige Oostblok zaten psychiatrische inrichtingen vol mensen die daar niet thuis hoorden, maar er werden opgeborgen en ‘behandeld’, omdat hun inzichten voor fout en gevaarlijk doorgingen. De kerkgeschiedenis wemelt van ketters en heksen die gek werden verklaard om hun deviante opvattingen. Volgens Human Right Watch zitten in China nu nog duizenden dissidenten puur om hun opvattingen opgesloten in tehuizen voor geesteszieken. De belangrijkste afwijking van al die ‘gekken’ bestond en bestaat uit de durf er een eigen mening op na te houden en daarvoor op te komen. Een partij die de vrijheid in het vaandel draagt, zoals de PVV van Wilders, zou dat lef moeten toejuichen en prijzen. Maar nee, in de traditie van de inquisitie en de repressie

noemt Wilders zijn opponenten maar weer eens ziek en gek.

Voor het geval dat de geblondeerde profeet het met zijn kwalificaties niet werkelijk meent, maar ze overdrachtelijk bedoelt, is dat minstens zo kwalijk. Want dan gebruikt hij begrippen uit de psychiatrie als diskwalificatie. Met ziek en gek bedoelt hij dan eigenlijk: onjuist, afkeurenswaardig, onder de maat. Maar geestesziek interpreteren als fout, abject en slecht, hoe fout is dát?

Intussen vrees ik dat Wilders het echt meent, als hij roept dat zijn politieke tegenstanders niet goed bij hun hoofd zijn. Daarmee kenschetst hij zichzelf als iemand die zó overtuigd is van zijn eigen gelijk, dat een ander inzicht dan het zijne wel moet getuigen van een stoornis. Het is van een rechtlijnigheid waar de psychiatrie vast en zeker een mooie term voor kent.