Officieus ben ik het al lang. Sinds ik met lastige longen
kamp, al jaren dus, ben ik iemand met beperkingen. Een gehandicapte, zogezegd.
Maar ik zie er niet uit als een gehandicapte. Mijn ledematen en zintuigen doen
het allemaal en ik kan het nog zonder prothese of hulphond stellen.
“Je ziet er goed uit,” zegt menigeen die naar mijn
welzijn informeert. Beetje raar: alsof een kwaal niet echt serieus kan zijn als
die niet goed zichtbaar is. Maar eerlijk gezegd vind ik het zelf ook wel
prettig, dat mijn longfalen me niet meteen is aan te zien. Reden waarom ik
bijvoorbeeld hoop, dat een neusbril met zuurstofslang me nog lang bespaard zal
blijven. Blijf ik een stiekeme gehandicapte.
Maar die status ga ik nu toch opgeven. Ik heb namelijk een
gehandicaptenparkeerkaart aangevraagd. Dat lijkt me een zinnige vorm van
energiebesparing. Wie niet goed ter been is, moet bijdehand zijn. Gisteren is
de aanvraag na een streng verhoor door een dienstdoend arts goedgekeurd. Nog
even en ik kan de kaart achter mijn voorruit steken en voortaan door het leven
gaan als officieel erkend invalide.
Wel een moment. Zo’n paaltje langs je levensweg met een
rode reflector erop. Toch beroert het me niet erg. Die afnemende energie van me
is een proces, het went in zekere mate, inclusief een bijbehorend ordeteken als
de gehandicaptenparkeerkaart.
De eerste plek waar ik als heuse invalide ga parkeren,
heb ik al uitgezocht: het wordt de Holterberg in Overijssel. Daar ligt een
parkeerplaats met veertien vakken, uitsluitend bestemd voor gehandicapten. Op
een regenachtige zondagochtend stopte ik daar ooit om even naar een panorama te
kijken dat zich even verderop uitstrekte. Toen ik zeven minuten later weer
instapte, stak er een bekeuring achter mijn ruitenwisser. Zondagochtend. Regen.
Veertien lege parkeerplaatsen. Geen mens te zien, laat staan een invalide. Maar
verscholen achter een struik een bonnenschrijvende dienstklopper.
De Holterberg, daar rijd ik op een zondagochtend naar toe
en dan ga ik veertien keer achter elkaar parkeren.
Foto: leo.roos flickr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten