Even aandacht voor het onderwerp ‘aandacht’. Een raar
begrip, eigenlijk, want het kent een ingebouwde tegenstrijdigheid: zo graag als
we aandacht krijgen, zo lastig is het, aandacht te geven.
Ik kom erop, nu ik al een poosje doende ben met
mindfulness. Dat is een training om minder op de automatische piloot, maar
bewuster, opmerkzamer, aandachtiger te leven. Mensen geven zich graag over aan
routines waarbij ze handelingen uitvoeren terwijl ze aan andere zaken denken.
Terwijl het lichaam zich met vandaag bezighoudt, dwaalt de geest af naar gebeurtenissen
van gisteren of zorgen om morgen. Zelfs als zich iets heel fijns voordoet, verzuimen
we vaak op te letten en is het voorbij zonder dat we er plezier aan hebben
beleefd. Andersom zijn we geneigd bang te zijn voor iets naars al lang voordat
dit naars werkelijk aan de orde is en laten we het hier en nu nodeloos
overschaduwen door ideeën die misschien nooit realiteit worden. Meer aandacht
voor het moment brengt plezier en scheelt gepieker, zeggen ze bij mindfulness.
Maar ja, leer het maar eens.
Is aandacht voor de eigen werkelijkheid al lastig, aandacht
voor anderen valt evenmin mee. In veel gesprekken wordt vooral gezocht naar
kapstokken om de eigen praatjes aan te hangen. O ja, daar ben ik ook eens geweest, en toen... Of: Ik heb een heel andere ervaring, namelijk…
Daarnaast is luisteren een slordig verschijnsel: laat een nieuwtje in een kring
doorvertellen en aan het einde komt er iets heel anders uit de bus. En in
abstracto zou de wereld meer vrede en recht en minder intolerantie kennen als
individuen en groepen zich werkelijk in elkaar zouden verdiepen.
Aandacht vragen gaat ons heel wat beter af. Dat begint al
bij pasgeboren mensen en dieren, die een keel opzetten als ze honger hebben.
Het stel dat zich mooi uitdost voor een feestelijke soiree, doet dat mede voor
de blikken van de andere bezoekers. Op televisie weten allerlei nono’s het giebelend
en kletskoekend tot Bekende Nederlander te schoppen. Het mobieltje in ieders
broekzak of handtas verzekert met blije ringtones dat de mensheid niet zonder
je kan. Via de sociale media maken we de wereld deelgenoot van ons muizenissen,
vakantiekiekjes en prestaties. Of we schrijven een blog over wat ons invalt en
opvalt en rekenen op vele trouwe lezers.
Maar nu ga ik maar eens mindful mediteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten