De stad hangt vol posters waarop een zomers geklede jonge vrouw
haar gevouwen handen hoog boven haar hoofd naar de hemel steekt. De ogen houdt
ze gesloten, haar rug is kaarsrecht en ze zit in lotushouding. Het beeld ademt
concentratie en introspectie.
De poster vestigt de aandacht op het yogafestival dat 13 en
14 juni plaatsvindt in het Eindhovense Stadswandelpark, een heerlijk
groengebied met imposante, exotische bomen, zonneweides, vijvers en beeldende
kunst. Ik kom graag in dat park, want er valt altijd genoeg waar te nemen. Een
dozijn vrouwen dat met rosé en Prosecco een verjaardag viert. Twee gesoigneerde
flaneurs die kalm gebarend dure herinneringen lopen op te halen. Een
scootmobilist met een homp brood, omsingeld door altijd hongerige eenden. Een
kantoorklerk die een tukje doet met zijn hoofd op zijn leren tas. Een groepje studenten
met een gitaar naast een Turks vrouwenkransje.
En straks dus een heleboel mensen in lotuszit, de ogen
gesloten, de handen gevouwen, allemaal bezig met yoga en aanverwante artikelen.
Van de laatste categorie zijn er nogal wat, blijkt uit de site van het
festival, variërend van helend bewegen tot klankschaalhealing, yoga4kids, spiritualiteit-bij-
zonsopgang, Indiase dans, Zenmeditatie, transformationeel ademen, diverse
massages, chillen in zitzakken en yoga in hangmatten.
Ik heb een lastige relatie tot dit soort happenings. Voor
mijn werk bezocht ik wel eens nieuwetijdse festijnen en aarzelde dan steevast
tussen waardering en afkeer. Het wemelde van de goede bedoelingen, maar dat was
tegelijkertijd het probleem. Het eerste uur vond ik het nog wel aangenaam om
bijna alleen maar opgewekte, vriendelijke, gevoelige, onderzoekende, spirituele,
onmaterialistische en ecologische mensen tegen te komen. Maar gaandeweg kreeg
ik het heen en weer van al die groene, vage, weeë zelfzoekerij en verlangde ik
naar een duur yuppenterras met platte praatjes over trends en geld. Want die
zachtaardige wereld van geest en ziel is wel aangenaam en boeiend, maar kent
ook veel naïviteit, quatsch en nieuwe clichés.
Maar het cliché ‘onmaterialistisch’
kan in de groene kliko, zie ik nog op de festivalsite, want de toegangsprijzen
zijn yuppie-esk. Een dagticket kost € 74, een weekendkaartje € 129. Diverse maaltijden
en onbeperkt thee inbegrepen. Bedrijfstickets: vanaf 50 kaarten 5 % korting.
Onder de vroegste kopers worden yogamatjes verloot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten