Het zal wel de laatste van deze
herfst zijn, de walnoot die Ingrid gisteren nog op het tuinpad vond. Ze voegde ‘m
bij de rest die te drogen lag op de convector en zette een streepje op het
blaadje waarop ze de oogst van 2016 bijhield: nu 1840 stuks. Imposant
eigenlijk, zo’n enorm aantal (steen)vruchten van één boom. Als die zich
allemaal tot boom zouden ontwikkelen, werd onze okkernoot vader of moeder van
een heel bos, elk jaar opnieuw. Daar ben ik met mijn twee nazaten – of viereneenhalf,
de kleinkids meegerekend – maar een broekenmannetje bij.
De overvloedige notenval is een
van de troostprijzen waarmee het najaar de treurnis om de voorbije zomer
probeert te verzachten. De warme kleuren van de herfst zijn ook al palliatief.
Huiverend weggedoken in je kraag wijs je elkaar op al die nuances rood en geel
en goud in de kronen van de bomen en roept tegen de wind in dat het najaar ook
zijn goede kanten heeft. Met elke vlaag laat er blad los en dwarrelt naar
beneden, duizend maal duizend keer, en vormt daar een zacht verend herfstkleed.
Ja, het is mooi, maar je weet ook dat het maar even duurt, dat de kleuren snel
valer worden, tot ze verdwijnen en de bomen alleen nog kale takken tellen die
stakerig naar de einder wijzen. De zomertijd wijkt, de dagen korten, oktober
maakt plaats voor november, de maand van dichter J.C. Bloem: ‘Altijd november, altijd regen,/ Altijd dit
lege hart, altijd.’
Ik heb er totaal geen zin in en
toch zal ik eraan moeten geloven, zoals elk jaar om deze tijd. Telkens weer neem
ik node afscheid van de zomer, maar dit jaar extra. Dat komt doordat ik graag
buiten ben, waar het allengs vochtiger en kouder wordt en dus lastiger voor
longen die last hebben van vocht en kou. Minder tochten met mijn scootbolide,
minder parken, minder bossen, minder lucht: meer minder dan meer. Wat biedt de
winter nou helemaal aan meerwaarde? Sneeuw bevalt me maar een minuut of tien en
ijspret vind ik een contradictio in terminis. Bij wintersport denk ik eerder
aan sjoelen dan aan skiën of schaatsen. Het enige voordeel van de winter is dat
het vroeg donker wordt zodat de gordijnen dicht kunnen en je er niets meer van
ziet.
Ik ga maar eens googelen op winterslaap,
dat lijkt me wel wat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten