 |
| YouTube |
Even een tussendoortje. Ik kan
het toch niet altijd maar over de moeilijke kanten van het leven hebben. Het
kan ook best eens over Arno Kantelberg gaan, bijvoorbeeld.
Arno wie? vraagt u zich
misschien af, maar dan hebt u niet goed opgelet. Arno Kantelberg is hoofdredacteur
van het maandblad Esquire, heeft uit
dien hoofde verstand van herenzaken, beschikt over een soepele pen en is daarom
door de Volkskrant gevraagd wekelijks zijn licht te laten schijnen over de
kleding van min of meer bekende mannen. Voordat je het weet promoveer je dan
zelf tot min of meer bekende Nederlander. En dus duikt Arno af en toe op in een
talkshow, steevast onberispelijk in het pak, de manchetten nét zichtbaar, want
daar is Arno heel precies op.
Maar nou komt het. Vandaag heb
ik zin in een verzetje en grijp naar een puzzel. Dat is toevallig de media- en
cultuurpuzzel van de nieuwe VPRO-gids. Die is echt aan mij besteed, want ik ben
zowel van de media als van de cultuur als van de VPRO-gemeente. En wat lees ik
daar bij 41 horizontaal? ‘Hintjens of
Kantelberg.’ Dat weet ik! Arno!
Arno Kantelberg leerde ik
kennen toen hij nog in korte broek – dit is serieus – op de burelen van HP/De Tijd rondliep, waar hij zich
vooral toelegde op wat indertijd het Wereldje heette, een circuit van mensen
die altijd aan de ene of de andere kant van een microfoon te vinden zijn.
Daarin bekwaamde hij zich verder bij de VARA-gids,
waar ik hem uit het oog verloor, tot hij via Esquire en de Volkskrant elke
zaterdag op mijn deurmat viel om me bij te praten over, nou ja, vooral
manchetten.
Ik had u daar niet over
ingelicht, als hij het vervolgens niet tot de Media-en cultuurpuzzel van de
VPRO-gids had geschopt. Als dat mij was overkomen, had hier de vlag uitgehangen
met de Vijfde van Beethoven op vol volume. VPRO-puzzel, 41 horizontaal: Damon of Dings? Joechei! Doorgedrongen
tot het Wereldje, toegelaten tot de Kring der Kringen, eindelijk zelf in de
Hall of Fame!
Ik schrijf dat nou wel een
beetje sarcastisch op, maar het steekt eerlijk gezegd toch eventjes. Zit ik
hier elke week in het halfduister te zwoegen op de kleine bellettrie, kletst zo’n
Kantelberg met z’n kutmanchetten zich doodgemoedereerd de schijnwerpers in. Ik
ga me grandioos revancheren. Let op mijn volgende boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten