Voetbal doet me doorgaans niet veel, maar deze weken van het
WK in Brazilië zit ik toch heel wat uren naar de uitgezonden wedstrijden te
kijken. Het spel, spannender naarmate er een groter belang in het geding is, pakt
meer dan gewoonlijk. En wat me misschien nog wel meer boeit, is die hele
dampkring van betekenissen, symbolen, aspiraties en heftige gevoelens, die boven
de stadions tot wasdom komt.
Valt er een belangrijk doelpunt, dan zoekt de
televisieregisseur naar een beeld dat de emotionele polen van zo’n moment samenbrengt:
het gejubel bij de scorende partij naast de ontgoocheling bij de tegenstanders.
De ogenblikken van verlies en winst die iedereen dagelijks beleeft, zwellen bij
het WK op tot existentiële proporties: het gaat om alles of niets, om kraaiende
victorie of smadelijke nederlaag, de hemel of de hel. Gewone stervelingen
hebben wel eens mazzel of pech, maar dat zijn emotionele rimpelingen vergeleken
met de extase of juist de jankende zielenpijn die sporters kan bevangen. Niet
alleen voetballers. Een weekend waarin de Nederlandse hockeydames uitgelaten
rond de wereldbeker dansen terwijl hun mannelijke collega’s kapot zijn van
teleurstelling omdat ze naast hun cup grepen: het is hartverscheurend.
Ook de prestaties kunnen bij zo’n WK tot heroïsche
hoogten stijgen. Er vallen doelpunten, bezongen als ‘van bovenaardse schoonheid’.
Een aanvaller maakt een sprint met een snelheid die niet eerder werd genoteerd.
Teams komen terug van een achterstand, stijgen boven zichzelf uit en overklassen
een regerende wereldkampioen. Outsiders veranderen soms in kanshebbers. Spelers
die hun brood verdienen bij weinig aanzienlijke clubs kunnen uitgroeien tot
nieuwe vedettes.
En dan al die rituelen. Het lijkt wel of dit toernooi alleen
toegankelijk is voor voetballers wier bovenlichamen minstens voor de helft zijn
getatoeëerd met mystieke taferelen en Gotische letters. Dat geeft het spel de
sfeer van een stammenstrijd van beschilderde krijgers, een effect dat wordt
versterkt door kaalkoppen, hanenkammen en kuiven vol machismo. Ook de tribunes
doen mee, met supporters die hun stamkleuren op hun gezichten hebben gesmeerd
en met toeters, trommels en vaandels de gunst van de goden afsmeken.
Uniek schouwspel. Nog te beleven tot en met 13 juli 2014.
Foto: Flickr (Digo Souza)
Foto: Flickr (Digo Souza)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten