Hoe lullig is de scootmobiel?
Zelf zou ik die vraag niet gauw bedacht hebben, maar hij werd me aangereikt
door de Volkskrant. In de rubriek Gadgetdesk bespreekt Bard van de Weijer een
nieuw type scoot, dat drastisch afwijkt van de gangbare ‘lullige karretjes’.
Die meewarige kwalificatie trof
me vol in het gemoed. Dus zó worden scootmobilisten bezien: als berijders van voertuigen
die zo onnozel ogen dat ze de berijders zelf ook tot sukkels maken. In het AD heette
het eerder ook al dat de gewone scootmobiel de boodschap ‘invalide en hulpeloos’
uitzendt en mensen stigmatiseert.
Het is een soort berichten dat
me irriteert. Ja, het nogal wiedes dat mensen een scootmobiel berijden omdat ze
niet goed ter been zijn. En ja, de vormgeving van de gangbare scoot kan
praktischer en vlotter. Maar is het daarom een lullig karretje dat zijn
gebruikers als meelijwekkend bestempelt? De termen zeggen eerder iets over degenen
die ze bezigen dan over wie het betreft.
De gesignaleerde nieuwe scoot
betreft de zogeheten Scoozy, die nog
op de markt moet komen. Het moet gezegd, die Scoozy is een lekker ding. En hij
lijkt ook nog eens doordachter, veiliger en comfortabeler dan de conventionele
scootmobiel. Maar de aangekondigde verkoopprijs is een regelrechte afknapper:
ruim 8500 euro, twee tot drie keer zo duur als goede gangbare exemplaren en
daarmee onbetaalbaar voor de doorsnee gebruiker. Komt er eens een fijne scoot,
is-ie alleen voor de happy few. Dat is nou écht lullig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten