Nou dit weer. In de psychologie hebben ze
‘posttraumatische groei’ ontdekt. Als je ernstige tegenslag in het leven hebt
opgelopen, word je daar niet zelden sterker en wijzer van. Zo kan kanker, om
met wielrenner Lance Armstrong te spreken, het beste zijn dat een mens in zijn
leven overkomt.
Het blad Kracht van KWF Kankerbestrijding besteedt deze
maand ruim aandacht aan het onderwerp. Het citeert de Tilburgse psycholoog Ad
Vingerhoets, volgens wie kankerpatiënten ‘vaak’ zeggen dat de ziekte hun winst
heeft opgeleverd. “Ze zijn er een ander mens door geworden. Sommigen zeggen dat
hun leven beter is geworden, of zelfs dat ze het niet hadden willen missen.” Door
een levensbedreigende ziekte wordt het leven minder vanzelfsprekend en ontstaat
er meer waardering voor klein geluk dat anders onopgemerkt blijft, zegt
Vingerhoets.
Zijn Britse collega Stephen Joseph, auteur van het boek De kracht van tegenslag, denkt dat
mensen zich na een traumatische ervaring nogal eens bezinnen op wat ze echt
willen en wat er echt toe doet, bijvoorbeeld een goede band met hun
naasten. Amerikaanse psychologen hameren
er ook al op, dat een heftige levenservaring kan uitmonden in grotere
persoonlijke kracht, intensere contacten en een versterkt gevoel voor
spiritualiteit.
Boeiend allemaal, vooral het idee dat een trauma niet
alleen een probleem is, maar ook een ondervinding die je kan leren aandachtiger
te leven en je gevoel voor essenties te verdiepen. Maar er schuurt ook iets bij
al die opgewektheid. Het is mooi als mensen winst zien in hun benarde situatie,
maar hun verlies wordt er niet minder om: ze kunnen niet meer wat ze konden en
hun bestaan is zowel onzekerder als lastiger geworden. Je hoeft geen tobber te
zijn om het toch moeilijk te hebben met zulk verlies.
Ik heb ook nog een andere aarzeling over posttraumatische
groei. Want is die groei ook terug te vinden na collectieve trauma’s? Ervaren
de overlevenden van de Twin Towers 9/11 als een winstmoment? Kwam Nederland
herboren uit de Tweede Wereldoorlog? Welke winst brachten honger, pest of
slavernij? Was kinderprostitutie ook maar voor één slachtoffertje het beste dat
hem of haar had kunnen overkomen?
Winst, verlies – misschien is dat wel een duo. Een trauma
is een nare verrassing op je levenspad, dat daardoor een onvoorziene kant
uitdraait. Rest een soort hinkstapsprong. En de hoop dat er om de hoek ook
onvoorziene kansen liggen.
Afbeelding: sculptuur John Körmeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten