In de straat nog geen dansende
mensen gesignaleerd. Ook niemand aan de deur gehad met de gelukwensen. Zelfs
geen blije telefoontjes, apps of mailtjes. En toch is er fantastisch nieuws vandaag:
het is 21 december, kortste dag en langste nacht van het jaar, vanaf nu gaan de
dagen weer lengen!
Trouwe lezers komt deze eerste alinea misschien bekend voor. Dat klopt:
die stond vorig jaar om deze tijd ook al op deze plaats. Dat geldt eveneens
voor de volgende alinea’s, want het stukje blijft kei-actueel. Lees maar:
Het kan zijn dat de rest van de
wereld 21 december vooral ziet als de dag dat de winter officieel begint. Dat
zou een verklaring zijn voor het uitblijven van feestgezang en vreugdevuren om
het belangrijkste keerpunt van het jaar te vieren: de omslag van het donker
naar het licht. Geeft niet, iedereen vergeet wel eens wat, volgend jaar om deze
tijd is er weer een herkansing, noteer het alvast in uw agenda.
Zelf zou ik er waarschijnlijk
ook niet aan hebben gedacht als 21/12 voor mijn Ingrid niet zo’n gewijde dag
was. In de loop van de herfst refereert ze er steevast aan, vooral als ik zit
te somberen over de voorbije zomer en de vallende bladeren. Nog even, zegt ze
dan, en het is december, en dan wordt het vanzelf de 21ste, de
kortste dag, het moment waarna het elke ochtend een beetje vroeger licht wordt
en elke avond een beetje later donker. Dit jaar heeft ze het ook al een paar
keer gememoreerd, en telkens bood het me een beetje troost.
En nu is het dan zover: we
reizen weer naar het licht, langzaam maar zeker, zo zeker als er maar weinig
zeker is. Het is het op na het neer, het heen na het weer, de plus na de min,
het leven na het sterven.
Ik schrijf op deze plek nogal
eens over het hier en nu: over concentratie op wat je meemaakt in plaats van op
wat je vreest of veronderstelt. Daar ding ik ook nu niet op af, want een mens
kan beter praktiseren dan prakkiseren. Maar daarom hoef je geschiedenis en
toekomst nog niet uit te vlakken, herinnering, hoop, ervaring, ambitie. Het
hoort allemaal bij elkaar: hier en nu en ginds en straks en ergens en toen. Het
is een hele mind ful, dat klopt, maar dat is nou juist het mooie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten